Ech, dusza podskakuje z radości, bo wiosna, bo budzi się życie. I chociaż nie pozwalam obrzydliwemu wirusowi zawładnąć moimi myślami (ignoruję go przez większą część dnia), jak nie on, to inne gorzkie myśli zawsze znajdują jakąś furteczkę…
Świat idzie do przodu? (Ha, ha, ha – zachichotał czart )
TO i OWO z życia wzięte... 
Wiersz Pana Adama piękny i zawsze na czasie. Serdeczne pozdrowienia znad sztalug malarskich przesyła Krysia
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Rzeczywiście piękny. 🙂
Serdecznie pozdrawiam 🙂
PolubieniePolubienie
Tak sobie myślę, że jednak lepiej byłoby się chociaż trochę zatrzymać! Nie pędzić po więcej, po ułudę bogactwa, po więcej wszystkiego…..!
Po co? Czy jesteśmy z tego powodu lepsi? Wątpię!
Lepsza spokojność, uważność i czułość, nie tylko dla siebie, ale i dla dugiego człowieka!
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Bardzo pięknie to ujęłaś, Fusilko 🙂 Tak samo myślę. Człowiek pędzi, ale niewiele się zmienia, bo w tym pędzie nie ma czasu…
PolubieniePolubienie
podsumowanie widzę w wierszu :” bezsilne gniewy próżny żal świat pójdzie swoją drogą „
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Tak. To jest podsumowanie i chyba już tak zostanie, świat będzie sobie szedł swoją drogą.
PolubieniePolubienie
Swiat pójdzie swoją drogą, tylko czy człowiek odnajdzie na tej drodze własne miejsce?…:(
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Miejmy nadzieję, że tak. 🙂
Miejmy nadzieję, że świat pójdzie dobrą drogą (często mam wrażenie, że teraz błądzi i z plątaniny dróg nie może się wydostać; krąży, szuka, wraca w te same miejsca, szuka…)
PolubieniePolubienie
„…i pełno zbójców na drodze…” 😦
Nie, nie chcę krakać- tak mi się tylko skojarzyło. 😉
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Bardzo przemawia do mnie mnie to skojarzenie. Powiedziałabym nawet, że to nie krakanie. To teraźniejszość. Przez jakichś zbójców plącze się nasz świat po krętych dróżkach… 😉
PolubieniePolubienie
Uwielbiam! 😉
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Jak miło 🙂 dziękuję 🙂
PolubieniePolubione przez 1 osoba