Lato trwa, pomyślałam więc, że to dobry moment na wakacyjne wspomnienie, tym razem nie moje. Wiąże się ono z sytuacją, w której najmniejsza zwłoka nie wchodziła w rachubę. Super pilną wiadomość należało przekazać natychmiast… (Tę historię opisałam w „Bałkańskim kalendarzyku” (tytuł roboczy), będącym w pewnym sensie kontynuacją „kociołka” i jest ona związana także z moim wspomnieniem.)
W bałkański pejzaż wpisuje się dom Dziadków mojego męża, oddalony od Morza Egejskiego o zaledwie godzinę jazdy samochodem. Otaczają go kąpiące się w słońcu winnice, położone na górskich stokach. Prowadzi do niego stroma uliczka, z innymi domami wychylającymi się zza kamiennych płotów.
Historię rodzinnej posiadłości znałam z opowiadań. Kiedy byłam tu po raz pierwszy zatrzymałam się na chwilkę w miejscu, w którym przed laty stał kilkuletni chłopiec. Podekscytowany i lekko zdyszany biegiem, zadarł głowę do góry.
– Babciu! Dziadku! – krzyknął zniecierpliwiony.
Nie rozumiał dlaczego nikt nie wyjrzał przez okno. Nikt nie zwrócił na niego uwagi, a przecież sprawa wymagała pośpiechu! Nie było chwili do stracenia! Niewiele myśląc mały urwis schylił się po leżący pod jego stopami kamień. Podniósł do góry rękę i żeby mieć pewność, że trafi w okno olbrzymiego domu, zamachnął się z całych sił, krzycząc jednocześnie: – Ryby! Przywieźli ryby do sklepu!
Dźwięk pękającego szkła podkreślił ważność wiadomości…
Dzieckiem, któremu kamień zrobił psikusa (miał tylko odbić się od szyby) był mój mąż. Z przyjemnością spędzał tu wakacje, ale brakowało mu owoców morza, które u siebie miał na co dzień.
TO i OWO z życia wzięte... 
Za kilka dni mam nadzieje zacząć ciekawą lekturę Kociołka. Książka przyszła już jakiś czas temu, czeka aż skończę obecnie czytane.
Już się na to czytanie cieszę:)
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Och! Bardzo bym chciała, żeby „kociołek” dobrze się spisał 😉 i żebyś miło spędziła z nim czas. Napisz kilka słów jak będziesz po lekturze. Będę wdzięczna. 🙂
PolubieniePolubienie
Zrobił coś co było dla niego jedynym rozwiązaniem w tej sytuacji. Serdeczne pozdrowienia znad sztalug malarskich przesyła Krysia
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Tak. W tamtym momencie sprawa ryb była priorytetowa.
Pozdrawiam serdecznie 🙂
PolubieniePolubienie
Uśmiałam się, choć dziadkom pewnie do śmiechu wtedy nie było. Dzieciaki mają niesamowite pomysły!:))
Udanego tygodnia! 🙂
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Na pewno do śmiechu im nie było, choć byli tolerancyjni. Wiem od Mamy (czyli mojej teściowej), że bardzo obawiali się pomysłów swojego wnuka (dopóki troszkę nie wydoroślał).
Ściskam 🙂
PolubieniePolubienie
Bardzo podobała mi się przedstawiona historia. Dzieci są spontaniczne i czasami myślą po…I na tym między innymi polega urok ich dziecięcego zachowania.
Dziś dostałam od Ciebie przesyłkę. Bardzo Ci za nią dziękuję. Wszystko przeczytałam bardzo uważnie. Część o ziołach i ich zastosowaniu jest do wykorzystania od zaraz, tym bardziej, że trochę ziół np. miętę, melisę, rozmaryn mam u siebie w ogródku. Jeszcze raz bardzo Ci dziękuję. Ściskam Cię bardzo, bardzo mocno. Marysia.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Bardzo się cieszę, że przesyłka dotarła. Moja drukarka ma humory, ale mam nadzieję, że wszystko jest w miarę czytelne. Mąż serwuje mi czasem niektóre specyfiki Vangi. 🙂
Napisz, Marysiu gdyby coś jeszcze Cię interesowało.
Przesyłam moc buziaków ❤
PolubieniePolubienie
Zajrzałam do Ciebie po raz pierwszy i nie wiem gdzie oczy podziać, tyle tego pokazujesz dookoła.
Opowieść zaciekawia lecz cóż można powiedzieć więcej, na podstawie tak małego fragmenciku?
Pozdrawiam serdecznie.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Miło mi Cię gościć. 🙂 Witam, fragmencik krótki, ale zmieściło się się w nim całe to konkretne wspomnienie; więcej cytatów tej książki i wcześniejszej części („W bałkańskim kociołku”) jest w zakładkach na górze strony.
Serdecznie pozdrawiam 🙂
PolubieniePolubienie